Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Περσινά ξινά σταφύλια!

Ο ουρανός βρέχει "μπαγιάτικους" αγαπημένους. Το παρελθόν άξαφνα (ή μεθοδευμένα άραγε;) γίνεται παρόν και αναθεωρεί. Δεν μπορεί ρε κοπελιές! Το σύμπαν.. κάτι κάνει το άτιμο! Μυρίζει ξινίλα στο χωροχρόνο και ο παλιός έρχεται.. αλλιώς..; αλλιώτικος..; ίδιος..; χειρότερος μήπως..!;!;!
Εδώ σε θέλω κι άντε βρες απάντηση να μου την πεις και μένα, μπας και μάθω το μυστικό. Από την πείρα μου θα σας πω, (δυστυχώς..) πως η δεύτερη ευκαιρία (ίσως και τρίτη..) δεν ωφελεί κανέναν. Γιατί εκείνος που στην έκανε, πανεύκολα θα στην ξανά κάνει. Όταν βρει την πόρτα ανοιχτή, θεωρεί πως το σπίτι (στην προκειμένη εσύ!) του ανήκεις/ανήκει. Το θες λοιπόν; Αντέχεις να σου συμβούν τα ίδια; Αν πράγματι σε ήθελε τόσο πολύ και δυνατά, γιατί μαλακίστηκε; Αν πράγματι, ήσουν εσύ και μόνο εσύ η γυναίκα και ο έρωτας της ζωής του, γιατί σε πλήγωσε;
Μην εθελοτυφλείτε λοιπόν. Επιστρέφει για έναν μόνο λόγο: Την επιβεβαίωση. Έφαγε ήττα (από γυναίκα ή καταστάσεις) και το πιοτό της γαμημένης απόρριψης/απαξίωσης (σαν κι αυτή που σου σερβίρισε.. αν θυμάσαι!) του 'ρθε βαρύ κι ασήκωτο. Κι έτσι ο προορισμός έγραψε το ονοματάκι σου στο δρομολόγιο του οίκτου. Γιατί ως γνωστών που πάμε όταν τρώμε τα γλυκούλικα μουτράκια μας; Εκεί που μας νοιάζονται. Εκεί που νιώθαμε θεοί, ατρόμητοι και τραφήκαμε με μπόλικη αυτοπεποίθηση όταν την είχαμε χαμένη από άλλα βροντοχτυπήματα της μοίρας. Δηλαδή στη νοσοκόμα για περίθαλψη. Και πιο δηλαδή... όπου νοσοκόμα, βλέπε τον εαυτούλη σου!
Εντάξει, όλοι περνάμε τις κρίσεις και τις παραλήψεις.. τις ελλείψεις αυτοεκτίμησης κι εκτίμησης κ.λ.π.. και κ.λ.π. Και όλοι σχεδόν την ώρα την δυσβάσταχτη συναντάμε αυτόν τον έναν που μας επαναφέρει στην παραμυθένια θαλπωρή της αγάπης. Μόνο που η αγάπη είναι γιαλαντζί κι όχι αληθινά ονειρεμένη. Βασικά ενεργούμε βάση επιθυμιών και προσδοκιών. Γι αυτό και το καλόπιασμα συνδράμει δυναμικά στην επανατοποθέτησή μας στο προηγούμενο στάδιο του "πριν φάω τα μούτρα μου".
Έχουμε ανάγκη να γεμίσουμε μπαταρίες. Έχουμε τρελή επιθυμία να μας ξανά θαυμάσουν. Έχουμε ανάγκη να ξανά ονειρευτούμε! Γιατί είμαστε άνθρωποι και θέλουμε απεγνωσμένα.. ελπίδα! (όπου καταλήγει σε.. πήδα-πηδάω γενικότερα την ψυχολογία σου οεο!)
Πόσο καιρό σου πήρε να τον ξεπεράσεις; Πόσο πόνεσες; Τσούζει ακόμα όταν θυμάσαι. Μεταξύ μας, θα 'θελες να ήταν αλλιώς και όντως να μετάνιωνε. Θα 'θελες πραγματικά να σ' αγαπούσε. Θα 'θελες πραγματικά να προσπαθούσε. Σε περίπτωση που το σκέφτεσαι, σου λέω.. ΣΤΟΠ και προσγειώσου ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ γιαβρί μου! Αν για μια στιγμή ήταν έτσι, τότε δε θα ήσουν εδώ να με διαβάζεις! Δε θα ήσουν εδώ να με κοιτάς μ' ένα τεράστιο ερωτηματικό για φωτοστέφανο.
Θα βρισκόσουν στην αγκαλιά του!
Δεν φταίει εκείνος. Φταίει η άτιμη η ευθύνη που δεν αναλαμβάνει. Φταίει η ηθική του, που δεν έχει γονιμοποιηθεί σωστά. Φταίνε οι ανάγκες του, που είναι ανικανοποίητες. Φταίνε οι πράξεις του, που δεν αναλογίζονται τις συνέπειες τους. Και φταίει το "εγώ" του που δεν ζητάει επιτέλους.. επαγγελματική βοήθεια (βλέπε ψυχολόγος)!
Ο άντρας αυτός λοιπόν, πάσχει από συναισθηματική ανωριμότητα και ανισορροπία. Είναι ο άνθρωπος που καταστρέφει ότι αγγίζει (μαζί και τον εαυτό του) γιατί η συμπεριφορά του είναι τοξική. Πίσω από την ψυχρή λογική και τον εγωκεντρικό χαρακτήρα του, κρύβεται ένα παιδί που κάνει πείσματα για να του δώσουν σημασία. Πίσω από τον κυνισμό του, κρύβονται οι ανασφάλειες που δε θέλει να δει και οι αδυναμίες που δε θέλει να αντιμετωπίσει. Πίσω από τον ίδιο, κρύβεται ο φόβος του.
Και τώρα θα σου πω το καλύτερο καμάρι μου. Αυτός ο άντρας είναι πτυχή του εαυτού σου. Τίποτα δεν σου είναι άγνωστο. Στη μορφή του, καθρεφτίζονται οι δικές σου σκέψεις. Αυτό κοιτάς, αυτό λαμβάνεις και σ' αυτό εστιάζεις κάθε φορά που τον υπερασπίζεται ο εγκέφαλος σου. Αν όμως κατάφερες να αγαπήσεις αληθινά εσένα (επιτέλους!) δε θα του επιτρέψεις να εισβάλει ξανά στη ζωή σου. Δε θα του επιτρέψεις να σε θεωρεί σήμερα.. μαλάκα. Γι αυτό προτού αποφασίσεις, ρώτα την ψυχούλα σου τι πραγματικά περιμένει και γιατί συνεχίζει να το αναζητά. Εκεί, βρίσκονται όλες οι απαντήσεις σου.
Προβάλλεται ο εαυτός σου σ' αυτή τη δοκιμασία. Και κατά τη γνώμη μου καλώς γιατί μόνο έτσι θα διακρίνεις την αλήθεια σου. Πες ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν για την εμπειρία και δίδαξε με τη σειρά σου (εκείνον) τι σημαίνει αυτοσεβασμός (οι πράξεις και οι επιλογές του δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν γνωρίζει). 

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, όταν χρειαζόμαστε λίγη ακόμα.. αυτοπαρατήρηση.

Άννα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου