Μετά, ήρθε ο νέος αιώνας και ξεφύτρωσαν μαζί του οθόνες και κουμπάκια. Από τότε λιώνουμε πάνω από υπολογιστές, κινητά, τάμπλετ και κάθε είδους μαλακίτσα για να περιμένουμε το brutal αγόρι να μας στείλει ένα like μη χέσω! Κι αυτό το ονομάζουμε φλερτ! Ναι, θα ξαναχέσω!
Ο έρωτας μεταλλάχθηκε σε επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα και τα συναισθήματα αναλύθηκαν κάτω από εκατομμύρια pixels. Κι όσο περισσότερα τα pixels τόσο πιο μεγάλη η αγάπη!
Βρε ουστ ένας - ένας! Πειράζει που είμαι μεγαλοκοπέλα και δεν μπορώ να συμβαδίσω με όλο αυτό; Πειράζει που στα δικά μου χρόνια, οι άντρες μας έδιναν αγγίγματα κι όχι fake εικονίτσες; Πειράζει που δεν τους περιμέναμε γιατί ήταν εκεί; Πειράζει που υπήρχε το "σε θέλω"; Εεε μα στην ευχή! Έλεος!
Και πάμε παρακάτω. Σπατάλησα αρκετό χρόνο σιγοβράζοντας στο περίμενε για να ακολουθήσω το νέο ρεύμα. Αρνούμαι να το επαναλάβω. Προτιμώ να ζήσω κι όχι να αρρωστήσω. Και στο φινάλε, όποιος θέλει, έρχεται. Όποιος δεν πολυθέλει, στέκεται αδρανής και το μιρμιρίζει. Κι εγώ αύριο ίσως να μην υπάρχω γιατί μπορεί να μου 'ρθει ένα τούβλο στο κεφάλι την ώρα που θα περπατώ στους δρόμους τσαχπινογαργαλιστά. Κι αν πραγματικά με θέλησε και μ' έχασε από το τούβλο, ας προσέχαμε και οι δυο. Οπότε προχωράμε στο επόμενο επεισόδιο μέχρι να βρεθεί ο αρρενωπός, ο πρόστυχος και ο δυναμικός με ώριμο εγκέφαλο που επιτέλους θα γνωρίζει τι θέλει και τι ζητά. Θα ξέρει πως να έρθει και πως να παλέψει για να κερδίσει και να κατακτήσει. Κι αν δεν έρθει, ειλικρινά, θα προτιμήσω την μοναξιά μου γιατί ευτυχώς δεν πάσχω από τέτοιου είδους φοβίες. Τώρα όλα τα υπόλοιπα, όπως το ίσως, πρέπει και χμμμ, μπορεί ναι, μπορεί και όχι.. τ' ακούω βερεσέ γιατί η σούπα κρύωσε κι άντε να την ξανά ζεστάνεις! Θα κόψει κοριτσάκια!
Στα ζητήματα πάθους παίζει μόνο το θέλω ή δε θέλω! Αντιλαβού ή να το ξαναπάμε από την αρχή;
Έτσι, γιατί είμαι και ολίγον μαγκάκι εφόσον τα αγόρια κάνουν τις κορδελίτσες που θα έπρεπε να κάνουμε εμείς τα θηλυκά.
Άννα
